Nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym a zabezpieczenie roszczeń wierzyciela

Zgodnie z obowiązującym prawem, wierzyciel, będąc jednocześnie powodem w postępowaniu cywilnym, w przypadku spełnienia przesłanek określonych w Kodeksie postępowania cywilnego (dalej k.p.c.) może domagać się wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Żądanie takie można złożyć w przypadku, gdy fakty uzasadniające dochodzone roszczenie są udowodnione dołączonym do pozwu: 1) dokumentem urzędowym 2) zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem lub 3) wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu. Udowodnienie okoliczności uzasadniających żądanie pozwu dokumentami wskazanymi w art. 485 k.p.c. dotyczy zarówno zasadności roszczenia, jak i jego wysokości.
Przez rachunek, o którym mowa powyżej rozumieć należy każdy występujący w obrocie prawnym dokument rozliczeniowy (w tym fakturę), stanowiący dowód zobowiązania. Dotyczy to wszelkich dokumentów rozliczeniowych zawierających potwierdzenie wystawcy wykonania umowy (np. dokonania sprzedaży lub wykonania usługi), stwierdzających wysokość świadczenia oraz określających stronę zobowiązaną do tego świadczenia na rzecz wystawcy. Należy jednak pamiętać, że samo przyjęcie dokumentu rozliczeniowego przez dłużnika (np. przez potwierdzenie odbioru faktury) nie oznacza automatycznie akceptacji takiego rachunku. Akceptacja rachunku stanowi uznanie stwierdzonego rachunkiem zobowiązania, które powinno być wyrażone w sposób jednoznaczny.

Porady online

Prawniczy Help Desk

Sprawdź

Jeżeli chodzi natomiast o wezwanie dłużnika do zapłaty oraz jego oświadczenie o uznaniu długu, to należy wspomnieć, że wezwanie takie może mieć dowolną formę, jednakże to na wierzycielu spoczywa obowiązek wykazania, że doszło ono do odbiorcy (dłużnika) w taki sposób, aby mógł się z nim zapoznać. Z tych względów, przybiera ono najczęściej formę pisma, w którym wierzyciel wyraża żądanie zapłaty określonej kwoty pieniężnej, wynikającej z przeprowadzonej uprzednio transakcji handlowej.
Uznanie długu, pomijając rozważania doktrynalne, jest czynnością podjętą przez dłużnika, z której wynika, że owy dłużnik o długu wie i potwierdza jego istnienie, zarówno co do zasadności jak i wysokości. Często wyraża się ono w deklaracji dłużnika np. o spłacie istniejącego zobowiązania w ratach, potwierdzeniu salda itp.
W przypadku, gdy z okoliczności sprawy wynika, że spełnione zostały przesłanki do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, a wierzyciel (powód) złoży taki wniosek w pozwie, Sąd, co do zasady, powinien taki wniosek uwzględnić.
Tryb nakazowy stawia wierzyciela (powoda) w uprzywilejowanej sytuacji w stosunku do zwykłego pozwu o zapłatę. Po pierwsze opłata od pozwu wynosi tylko 1/4 podstawowej opłaty, którą należałoby uiścić składając pozew w trybie zwykłym, po drugie zaś, wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, umożliwia stronie powodowej, bez potrzeby składania odrębnego wniosku w tym zakresie, wszczęcie postępowania zabezpieczającego przeciwko obowiązanemu u komornika sądowego. Wniosek o zabezpieczenie roszczeń, w zależności od jego sformułowania, może prowadzić m.in. do zajęcia rachunków dłużnika, zakazu zbywania ruchomości bądź nieruchomości znajdujących się w majątku dłużnika, co z kolei może przyczynić się do uregulowania zobowiązań względem powoda (w przypadku ich zasadności).

Dodatkowo, warto także odnotować, że w przypadku, gdy dłużnik (pozwany) chciałby podjąć obronę przed sądem i wnosić o uchylenie nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym, obowiązany jest złożyć w terminie 2 tygodni od doręczenia nakazu zapłaty, zarzuty, które podlegają opłacie wynoszącej 3/4 opłaty podstawowej, której wysokość każdorazowo zależna jest od wartości przedmiotu sporu, czyli wysokości dochodzonego przez powoda roszczenia.
Należy także pamiętać, że zarówno sformułowanie samego pozwu w postępowaniu nakazowym, jak i zarzutów od wydanego już nakazu zapłaty w takim postępowaniu, podlega ściśle określonym regułom, przewidzianym dla pism procesowych, dlatego też przed przystąpieniem do takich czynności dobrze jest skonsultować swoją sprawę z profesjonalnym pełnomocnikiem.

Poleć znajomemu