W uchwale z dnia 29 listopada 2017 r., sygn. III CZP 68/17 Sąd Najwyższy podkreślał, że rozróżnienie terminologiczne wprowadzone w ustawie pomiędzy „spółką przekształcaną” a „spółką przekształconą”, służy jedynie sygnalizacji zmiany formy prawnej spółki przed i po przekształceniu, a nie akcentowaniu odrębności podmiotowo- organizacyjnej pomiędzy spółkami uczestniczącymi w procesie transformacyjnym. Zasada kontynuacji ma również odzwierciedlenie w stosunkach administracyjnych. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. II GSK 1873/15) w art. 553 § 2 k.s.h. została uregulowana kwestia kontynuacji stosunków administracyjnych. Zawarte w tym przepisie wyliczenie praw i obowiązków – zezwolenia, koncesje, ulgi – mają jedynie charakter przykładowy. Przekształcenie spółki nie prowadzi do wygaśnięcia innych stosunków administracyjnych ukształtowanych np. decyzją administracyjną albo postanowieniem, ponieważ zachodzi tożsamość spółki przekształcanej z przekształconą, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 7 maja 2019 r., I SA/Łd 116/19 stwierdził, że istotą przekształcenia (transformacji) jest zmiana formy prawnej, w której funkcjonuje dany podmiot. Podmiot przekształcany nie jest traktowany jako podmiot likwidowany, ponieważ prowadzona przez niego działalność, przy wykorzystaniu tego samego majątku, będzie kontynuowana w innej formie prawnej przez tenże podmiot. W związku z tym na gruncie prawa prywatnego sformułowano pogląd, zgodnie z którym w wyniku przekształcenia następuje kontynuacja, a nie następstwo prawne. Tylko sam podmiot podlega zmianie, a nie zamienia się na inny podmiot.